شعر و ادبیات

شعر و ادبیات فارسی و درج اشعار شاعران معاصر

شعر و ادبیات

شعر و ادبیات فارسی و درج اشعار شاعران معاصر

بی تو به تن جان نرسد


     بی تو به تن جان نرسد


بی تو به تن جان نرسد، در تن من جان همه تو

هر که به هر جان همه تو، هم سر و سامان همه تو


من همه تو، دل همه تو ،جان همه تو، تو همه تو  

زنده بنامت دل و جان ، دولت ایمان همه تو


تا که به دریات زدم تشنه ی سیراب شدم

علت  طوفان تب من حال پریشان همه تو


شعر منی شور منی مقصد و منظور منی

دیده ی کم نور مرا  نور فراوان همه تو


غرقه به لبخندِ توام ویل شکرخنده توام

دام توام بند توام چاه زنخدان همه تو


کفرمنی دین منی مشهد شیرین منی

کامی و ناکام توام رشک خراسان همه تو


واله و سرگشته شدم قمری لب بسته شدم

سالک دل خسته شدم جان پریشان همه تو


گر چه ز من دَم زَند این ،میل خرابی کند این

کفر دود در پی دین راه گریزان همه تو


شور تو آواز تویی ساریه ، شیراز تویی

لَ له تویی ساز تویی ،شواشِ باران همه تو

پ ن :

لَ له = نی چوپان

شواش = خبر رسان خوش

شاعر : کدخدا_نظرنژاد

-

به استقبال غزل استاد حسین منزوی سروده شد


بهار بک و بو (بوی بهار)

بهار بک و بو (عطر و بوی بهار)

1_ اَی بِموئه ته بهار بِک و بو
بُورده مِه تِرکانش و مِی تن تو
2_ نِماشون صبح زلال بونه ته جا
صِواحی بونه اَمه تارِما شو
3- ته بِلاره ته قدمگاه می چشا
بِرا تا گوم بَواشه این خِت و خو
4_ دِفرازن سبز علم ساریه سر
تِی پَلی ندارمی تِپّه آبرو
5_ کُجه شونی هرجا شومبه تِه دری
گِرنه نور ته لینگ رَج جه اَلبسو
 6_نوجِ روجائی صواحی دارِ سر
 یاد بیارده شِه خونش ر تِرتِرو
7_ تیساچو بَیّه می دل دشت دله
گی زِلیک میچکا بَزو مه سر و رو
8_اَنده بد بَیمی و بد هاکاردمی
اما رِ وَنگ هاکانی ندارمی رو
9_ قدیما گندم سبز رو بِیمی
اِسا بَیمی شالی یِ زردِ  پَخو
شعر : کدخدا
برگردان به پارسی:

1_ دوباره عطر و بوی بهار آمد
از تنم درد و غم و تب خارج شد
2-غروب به صبح پاک تبدیل می شود از آمدنت
وشب تاریک ما تبدیل به روشنایی صبح میشود
3_ فدایت شوم چشمانم قدمگاه تو باشد
بیا تا از بین برود این رخوت و خواب آلودگی
4-برافراشته کن علم سبز محمدی بر بالای ساریه(ساری)
در پیش گاه تو اگرچه قطره ای آبرو نداریم
5_ به کجا میروی که هرجا میروم ترا میبینم
از رد پای رفتن تو نور میگیرد آذرخش
6_ روشنای اولیه ستاره صبح (روجا) هستی از روی درخت
 قمری بیاد آورده دوباره صدای خواندنش را
7_ دل من چوب خشک وسط مزرعه شده (مترسک)
که گنجشک ها بر شانه و صورتم فضله میریزند
8_ آنقدر بد شده ایم و بدی کرده ایم
که اگه صدایمان بکنی از خجالت روی آمدن نداریم
9_ قدیما صورتمان چون گندم ها سبز بود
اما الان  زرد و توخالی شدیم مثل سبوس شالی

https://telegram.me/nazarnezhad_kadkhoda2

غزل شالی

غزل شالی

سلام عزیزان، حالِ شعرتان! عالی            

و شعر می آید به تو، چه خوشحالی!

هیس... کمی شعر گفته ام...من هم         

چه اتفاق بزرگی ، کمی شدم خالی !

صدای کر کر خنده ،ردیف آخر ... چپ         

و سمت راست نشسته جناب... جنجالی

آهای... با توام عزیزم جواب بده          

چو ماست در ته سالن سپید می نالی

سری روی گوشی و... سری پسِ گوشی             

دو صندلی سه نفر ، دو صندلی خالی !

من از جنوبِ شمالم و پاسبان غزل              

بیا به دفتر شعرم نشا نما شالی

من از شما هستم، دوشنبه ها تا شعر        

به پاس لطف شما می زنم غزل فالی

که چند بیتش سبز ، وچند اوق اش سرخ          

کمیش رنگارنگ ، کمیش خالخالی

 

#نظرنژاد_کدخدا

@nazarnezhad_kadkhoda2