بی تو به تن جان نرسد

     بی تو به تن جان نرسد

بی تو به تن جان نرسد، در تن من جان همه تو

هر که به هر جان همه تو، هم سر و سامان همه تو

من همه تو، دل همه تو ،جان همه تو، تو همه تو  

زنده بنامت دل و جان ، دولت ایمان همه تو

تا که به دریات زدم تشنه ی سیراب شدم

علت  طوفان تب من حال پریشان همه تو

شعر منی شور منی مقصد و منظور منی

دیده ی کم نور مرا  نور فراوان همه تو

غرقه به لبخندِ توام ویل شکرخنده توام

دام توام بند توام چاه زنخدان همه تو

کفرمنی دین منی مشهد شیرین منی

کامی و ناکام توام رشک خراسان همه تو

واله و سرگشته شدم قمری لب بسته شدم

سالک دل خسته شدم جان پریشان همه تو

گر چه ز من دَم زَند این ،میل خرابی کند این

کفر دود در پی دین راه گریزان همه تو

شور تو آواز تویی ساریه ، شیراز تویی

لَ له تویی ساز تویی ،شواشِ باران همه تو

پ ن :

لَ له = نی چوپان

شواش = خبر رسان خوش

شاعر : کدخدا_نظرنژاد

-

به استقبال غزل استاد حسین منزوی سروده شد

بهار بک و بو (بوی بهار)

بهار بک و بو (عطر و بوی بهار)

1_ اَی بِموئه ته بهار بِک و بو
بُورده مِه تِرکانش و مِی تن تو
2_ نِماشون صبح زلال بونه ته جا
صِواحی بونه اَمه تارِما شو
3- ته بِلاره ته قدمگاه می چشا
بِرا تا گوم بَواشه این خِت و خو
4_ دِفرازن سبز علم ساریه سر
تِی پَلی ندارمی تِپّه آبرو
5_ کُجه شونی هرجا شومبه تِه دری
گِرنه نور ته لینگ رَج جه اَلبسو
 6_نوجِ روجائی صواحی دارِ سر
 یاد بیارده شِه خونش ر تِرتِرو
7_ تیساچو بَیّه می دل دشت دله
گی زِلیک میچکا بَزو مه سر و رو
8_اَنده بد بَیمی و بد هاکاردمی
اما رِ وَنگ هاکانی ندارمی رو
9_ قدیما گندم سبز رو بِیمی
اِسا بَیمی شالی یِ زردِ  پَخو
شعر : کدخدا
برگردان به پارسی:

1_ دوباره عطر و بوی بهار آمد
از تنم درد و غم و تب خارج شد
2-غروب به صبح پاک تبدیل می شود از آمدنت
وشب تاریک ما تبدیل به روشنایی صبح میشود
3_ فدایت شوم چشمانم قدمگاه تو باشد
بیا تا از بین برود این رخوت و خواب آلودگی
4-برافراشته کن علم سبز محمدی بر بالای ساریه(ساری)
در پیش گاه تو اگرچه قطره ای آبرو نداریم
5_ به کجا میروی که هرجا میروم ترا میبینم
از رد پای رفتن تو نور میگیرد آذرخش
6_ روشنای اولیه ستاره صبح (روجا) هستی از روی درخت
 قمری بیاد آورده دوباره صدای خواندنش را
7_ دل من چوب خشک وسط مزرعه شده (مترسک)
که گنجشک ها بر شانه و صورتم فضله میریزند
8_ آنقدر بد شده ایم و بدی کرده ایم
که اگه صدایمان بکنی از خجالت روی آمدن نداریم
9_ قدیما صورتمان چون گندم ها سبز بود
اما الان  زرد و توخالی شدیم مثل سبوس شالی

https://telegram.me/nazarnezhad_kadkhoda2