بی تو به تن جان نرسد

     بی تو به تن جان نرسد

بی تو به تن جان نرسد، در تن من جان همه تو

هر که به هر جان همه تو، هم سر و سامان همه تو

من همه تو، دل همه تو ،جان همه تو، تو همه تو  

زنده بنامت دل و جان ، دولت ایمان همه تو

تا که به دریات زدم تشنه ی سیراب شدم

علت  طوفان تب من حال پریشان همه تو

شعر منی شور منی مقصد و منظور منی

دیده ی کم نور مرا  نور فراوان همه تو

غرقه به لبخندِ توام ویل شکرخنده توام

دام توام بند توام چاه زنخدان همه تو

کفرمنی دین منی مشهد شیرین منی

کامی و ناکام توام رشک خراسان همه تو

واله و سرگشته شدم قمری لب بسته شدم

سالک دل خسته شدم جان پریشان همه تو

گر چه ز من دَم زَند این ،میل خرابی کند این

کفر دود در پی دین راه گریزان همه تو

شور تو آواز تویی ساریه ، شیراز تویی

لَ له تویی ساز تویی ،شواشِ باران همه تو

پ ن :

لَ له = نی چوپان

شواش = خبر رسان خوش

شاعر : کدخدا_نظرنژاد

-

به استقبال غزل استاد حسین منزوی سروده شد