رضا بدیع

و من از آتش و از تار و پود پنبه تنت

چه دیدنی ست تو با من نبرد تن به تنت

من آتشم و تو از پنبه ای مراقب باش

خدا نکرده نیفتد گذار من به تنت

دمی به آینه ها فوت کن بهاراندام !

گلاب و عطر و ازین چیز ها نزن به تنت !

برای من یکی از چارخانه ها کافی ست

که میهمان بشوم روی پیرهن به تنت

برقص « معبد بشکوه چین » که دیدنی است

طواف دامن گلدار ترکمن به تنت

 .

 رسیده آن شب قدری که جبرییل شوم 

و باز گو بشود سوره ی دهن به تنت ...

      .

علیرضا بدیع